Aşağıdaki resim benim için çok şey ifade ediyor!... Web sitemin girişinde belirttiğim gibi geleceğin roket mühendisleri ve bilginleri olacak yeni nesil bu resimde, ellerinde tuttukları küçük roketleriyle şimdiden uzayı fethetme bilincine sahip olmuşlardı bile. Yaşları küçük ama bilim insanı olma yönündeki hedefleri büyük olan bu 27 öğrenci, Tübitak'tan sonra ilk defa olarak Doruk Koleji tarafından düzenlenen yaz bilim kampında bir araya geliyorlardı.

Resim 1 -- Model roketçiler atış öncesi toplu halde     

Bu bilimsever öğrenci topluluğunu bir araya getirme fikri  Doruk Lisesi Biyoloji Öğretmenlerinden bir bilim aşığı olan Bekir Avşar tarafından ortaya koyulmuştur. Bekir Hoca bana 2008 yılı Mayıs ayında gönderdiği elektronik postada Doruk Koleji olarak bir Yaz Bilim Kampı düzenlemek arzusunda olduklarını yazdı. Bu kamp programlarında model roketçilikle ilgili bir etkinlik düzenlemek arzusunda olduklarını belirtiyor ve benden bu konuda yardım talep ediyordu. Ayrıca, Doruk Koleji olarak Yaz Bilim Kampı düzenlemekteki amaçlarını şu satırlarla açıklıyordu:

''Yaz Bilim Kampı düzenlemekteki amacımız, öğrencilerimize bilimin eğlenceli yönlerini gösterirken, gerçek hayattaki uygulamalarıyla onları olabildiğince tanıştırmaktır. Öğrencilerimiz kamp süresince bilim tarihine yön veren önemli bilim insanlarının biyografilerini öğrenirken, biryandan da bilim insanı olabilmenin ilk adımlarını atma fırsatı yakalayacak, bilimsel çalışmalar yapacaklardır. Bu çalışmalar gerçekleştirilirken düzenlenecek teknik geziler ve doğa yürüyüşleri, onları bir böceğin yaşam hikayesinden, teknolojik bir tesisin üretim bandına taşıyacaktır. İnsanın dünyaya hükmeden bir varlık olmaktan ziyade ekosistemi paylaşan bir canlı olduğunu, bilimsel gerçeklerin ortaya çıkabilmesinin ilk adımının bilimsel düşünce sistemi olduğunu, formül, denklem ve ezberlenecek bilgi olarak görülen temel bilimlerin, hayatı kolaylaştıran ve medeniyetleri geleceğe taşıyan en önemli rehber olduğunu, bu kısa ama dopdolu süreçte öğrencilerimizle birkez daha yaşayarak öğrenmek istiyoruz.''

Böylesine anlamlı ve güzel bir girişime kayıtsız kalmak istemediğim ve bu çorbada benim de tuzum olması için Bekir Hocanın teklifini kabul ettim. 30 Haziran -11 Temmuz 2008 tarihleri arasında düzenlenen Doruk Koleji Yaz Bilim Kampında 3 - 4 Temmuz günlerinde Model Roketçilikle ilgili teorik bilgi ve her öğrenci için özel olarak hazırlanmış ve tasarımı bana ait olan Kırmızı Bebek adlı model roket kitinin montajını içeren bir atölye çalışması yapıldı.

Resim 2 -- Model roketçiler roketlerinin boyanmasını bekliyor     

Hayatlarında model roket görmemiş 10-15 yaş arasındaki bu 27 bilim aşığı öğrencinin iki günlük atölye çalışması görülmeye değerdi. Kursun başlangıcından itibaren masamın üzerinde örnek olarak duran model rokete bakıp ''Bunun aynısından bizde mi yapacağız?'' diye soran tereddüt ve çekingen bakışların sahipleri ilerleyen saatlerde önlerindeki kiti oluşturan parçaları dikkatle yapıştırmaya başladıklarında, bir şeyleri başarmanın haklı sevincini yaşıyorlardı. Hemen hepsi hayatlarında ilk kez ellerine zımpara kağıdı alıyor, kanatçık ve gövde borusunu zımparalarken balsa ve kağıt tozuyla tanışıyorlardı. Bu meşakkatli çalışmanın sonucunda kendilerinin yaptığı bir rokete sahip olmanın mutluluğu yukarıdaki fotoğrafta da görüldüğü gibi yüzlerinden okunuyordu.

Resim 3 -- Model roketçilik dikkat gerektirir     

Küçük roketçileri asıl büyük heyecan ve sınav 5 Temmuz günü bekliyordu. Öyle ya, yaptıkları roketler acaba uçacak mıydı? Zahmetle yaptıkları küçük roketleri belki rampadan dahi ayrılamayacak, belki de yüzlerce metre yüksekten yere çakılacaktı. Onların bu heyecanlı anlarına ortak olması için, velileri de atış alanına gelmişti. Atış öncesi yardımımla hazırladıkları roketleri rampaya yerleştirmeden önce hepsi roketleriyle birer hatıra fotoğrafı çektirdiler. Sonra benim refakatimde ateşleme sisteminin başına geçip arkadaşlarının geri sayım temposuyla ateşleme düğmesine bastılar. Bir ok gibi fırlayan roketlerini duman izini takip ederek gökyüzünde bulmaları ve roketin paraşütünü açarak süzülerek yere ve hatta bazılarının tamı tamına fırlatma rampasına tekrardan inmesi, onlar için en büyük eğlence kaynağı olmuştu.

Resim 4 -- Model roketçi atış rampasında     

Başarılı fırlatmalarını arkadaşlarının ve velilerinin alkış sesleri onaylıyordu. Bir şeyler başarmak duygusunu yaşadıkları, yaratıcılık duygusunu tattıkları ve zevk aldıklarına emin olduğum, kendileri küçük ama hedefleri büyük öğrencilere bundan sonraki hayatlarında da başarı ve mutluklar diliyorum. Ayrıca, Doruk Koleji yöneticilerine ve biyoloji öğretmeni Bekir Avşar'a verdikleri destekten dolayı teşekkür ediyorum. Kırmızı Bebekler Manisa semalarını süslerken, model roketçilikle tanıştırdığım bu küçük roketçilerin başarılarından küçük de olsa kendime bir pay çıkartmanın mutluluğunu yaşıyorum.